Цэнгэлийн манлай, цэцэгт улирал шувтарч, хөхөөн дуу холдон, энд тэндгүй царцаа царгиж, голио

Хичээлийн хонх цохиж, сурагчид ангидаа орцгоон, зөгийний үүр санагдуулам битүү дүнгэнэлдэн

Гэрэл сүүдэртэй орчлон Хар хөлс нь чийхарсан бөртэ Шадав түмэн үрчлээстэй хөх царайгаа

Тоглоомоо хурааж амжилгүй хээр талдаа орхисон Томоогүй бага насны чулуун наадгайгаа

Зуны шөнийн одод тоосоо гөвчихсөн байдаг Зунгаг нь угаагдсан хоньд бэлчиж байх шиг

Цастын орноор таваргаж яваад ирсэн хөтөлгөө Сандаг гурав хэрийн насны жаалхүү үүрч, ойж буун

Шилэн хана лугаа адил том цонхны торон хөшиг нэвт туяарсан гэрэлт нарны цацраг цэлгэр өрөөнд

-Бэсрэг тууж- Хөхөөн дуу цээлшиж, хөх ногооны униарт хайлмаг наран цатгалдсан дэлгэр

Цагийн араншин ороо бусгаа 1932 оны бичин жилийн зун ар халхын Дарьганга нутгаас адуу малаа

Цайр нь халтартсан толины өмнө тавьсан талиймарынхаа хөргөнд цайгаа дээжилсэн Зул буурай

Заргын бичиг шиг хүйтэн үгийн шивнээг Замын хүний амнаас жавар сэнгэнэтэл сонсоод Унаган

Хавар намар, өвөл зун, нар сарны урсгал дундуур Халуун цус, хайр хагацал, хүмүүн заяа дагаж