...Тээр жил хөдөө явж байгаад нэгэн бөөвгөр бор ганц гэрийн үүдэнд хэдэн хүн юм хүлээсэн мэт

“Хууз” хочит Болд нас барсан эхнэрээ үе үе их санана. Эхнэр нь бие бараад жил тойрч

Хэдэн зуун жилийн нар салхинд элэгдэн хүрэнтсэн дэл хаднуудын сүүдэр нөгөө тийшээ ташаад сэрвийж,

Эдний ч авдрын араар байсан мах алга болж гэнэ, тэднийд ч түмпэнтэй хоол байхгүй болж гэнэ гэдэг

Тоглоомоо хурааж амжилгүй хээр талдаа орхисон Томоогүй бага насны чулуун наадгайгаа

Зуны шөнийн одод тоосоо гөвчихсөн байдаг Зунгаг нь угаагдсан хоньд бэлчиж байх шиг

Цастын орноор таваргаж яваад ирсэн хөтөлгөө Сандаг гурав хэрийн насны жаалхүү үүрч, ойж буун

Шилэн хана лугаа адил том цонхны торон хөшиг нэвт туяарсан гэрэлт нарны цацраг цэлгэр өрөөнд

Цагийн араншин ороо бусгаа 1932 оны бичин жилийн зун ар халхын Дарьганга нутгаас адуу малаа

Цас бударсан хангай нутгийн өглөө бүүдгэрхэн аж. Зуны тэргүүн сар гарсан байтал цас ордог энэ

Алтайн хүрэн цохионы нөмөрт хавсаргатай өдөр эхээс мэндэлсэн янгирын бор ишиг наран наашлах

Хүн дуурайсан болох ч юм уу, электрон цаг аваад зүүчихсэн чинь харахад л өөдөөс "төдөн