Хорвоогийн ээдрээт амьдрал дунд Зовж ханилсан байтлаа Хонгор хоёр биестээн Зүйргүй

Нарс найгаа л Навчис хийсээ л Уулын оройд будан суугаа л Шувуу буцаа л Хяруу унаа

Нүд хальтрам сайхан бүсгүйг олж хараад Нэг ч үг солилгүй олны хөлд алдах нь Сайхан санаа

Унаган хөлгөө дурсан Уран хуураа татаж Утгын яруу дуундаа Уярж хатуужиж

Болохгүй юм гэж орчлонд хаана байна ? Борхон туулай арсланг ч дийлнэ Болзоот нөхөр нь

*** Илжиг бол илжигээрээ бай, ичих хэрэггүй Илжигнээс асуувал Би л агуу гэнэм Илжигэн

*** Бурхангүйгээс бурхан хүртэл - ганцхан хором Тэгээс тэмдэгтэй тоо хүртэл - ганцхан хором

Заргын бичиг шиг хүйтэн үгийн шивнээг Замын хүний амнаас жавар сэнгэнэтэл сонсоод Унаган

Хотоос хол Хүн бараг очдоггүй Ойн захад Нуурын дэргэд Хоёр давхар байшиндаа Өглөө нь

Үеийнхэн нь шинэ шаахай углаж Үдээсийг нь байн байн оролдоно Хоншоорыг нь алгаараа

Одете өглөө ажилдаа гарахад Цагтаа усан цэрэг явсан Цал буурал өвгөд Зангууны шивээсээ

Тарьсан цэцэг хатахад Дээврийн усанд балбуулсан Мандлын цэцэг дэлгэрдэг ч Хархүү тасдаад